Przeprowadzka na Islandię i moje pierwsze dni emigracji
Kolejny dzień na Islandii. Wszystko wydaje mi się trochę nierzeczywiste. Ostatni miesiąc uciekł mi gdzieś w zamieszaniu. Przeprowadzka na Islandię, pakowanie, planowanie, pożegnania… W walizkę upchnęłam 25 lat życia i ruszyłam na północ. Po to by oszczędzić na swoją podróż, a także aby poznać ten kraj. Spróbować życia na obczyźnie, zmienić swoje życie. Nie powiem, że się nie boję, rzucam swoją bezpieczną przystań, zostawiam za sobą cały swój poprzedni świat. Ryzykuje, ale wiem, że mogę tyle zyskać. Jadę by oszczędzić na swoje marzenia, by zobaczyć jak mi jest dłużej daleko od domu i od znanego mi otoczenia.
Przeprowadzka na Islandię- podróż
Oczywiście podróż na Islandię nie odbyła się bez kumulacji pecha, w postaci popsucia się walizki Magdaleny już w Warszawie, alarmu pożarowego w hotelu o 1 w nocy, ciągnięcia pod górę przez pół miasta trzydziestokilowego bagażu, trzema niespodziewanymi przesiadkami podczas drogi z Reykjaviku do Höfnu i wysiadce w egejskich ciemnościach, po środku niczego w poszukiwaniu swojego nowego miejsca pracy i zamieszkania.
Przeprowadzka na Islandię- rzeczywistość
Wszystko wydaje się coraz mniej rzeczywiste, ale powoli się przyzwyczajam do nowego trybu życia, nowej pracy, miejsca zamieszkania, klimatu. Niemal wszystko jest inaczej w porównaniu do mojego poprzedniego życia. Jednak cel motywuje do zaakceptowania wszystkich zmian. Jeśli o godzinie 8 rano Twoja Szefowa częstuje Cię Hákarlem (tradycyjne danie z mięsa sfermentowanego rekina), jeśli pogoda zmienia się co pięć minut, a wiatr zawsze wieje Ci w twarz to wiedz, że jesteś na Islandii.
Jednak to co Cię tu woła to piękno natury, które Cię zaskoczy i spowoduje wielokrotne rozszerzenie się źrenic Twoich oczu w połączeniu z delikatnym uniesieniem kącików ust w górę. Czas biegnie tu trochę wolniej, bez pędu, spoglądam przez swoje okno i nie widzę tłumów ludzi, samochodów, tramwajów tylko wodospad i zaśnieżone góry. Dziesięć minut drogi dzieli mnie od pięknego jeziora lodowcowego. Dziesięć minut drogi wystarczyło by spotkać stado reniferów, tylko ja i one, serce bije mi szybciej, a czas stoi w miejscu. Uczę się tu spokoju wewnętrznego i harmonii z naturą. Wiecie co? Dobrze mi tu.
Więcej moich wpisów o Islandii znajdziesz tutaj
12 komentarzy
Tam mnie jeszcze nie było – a jak widzę po zdjęciach: wielka wielka szkoda! 🙂
Przepięknie się ogląda Islandię w Twoim obiektywie!
Czekam na więcej relacji, opisów i zdjęć, wygląda na to, że tam nie jest aż tak zimno?
Jest teraz dużo cieplej niż w Polsce 🙂 Więc dosyć ciepło. Niebawem coś więcej się pojawi, na razie mało mnie przy komputerze 🙂
Czekam zatem zwłaszcza ze krajobrazy na zdjęciach księżycowe są:)
Podziwiam odwagę w tej decyzji, aby pojechać tak daleko i zacząć praktycznie wszystko od nowa:) Piękne miejsce wybralas!
Kiedy nowe wpisy:)?
Postaram się aby pojawiły się niedługo- już powoli powstają 🙂
Czekam z cierpliwością i dziękuje za odwiedziny u mnie:)
Uwilebiamy takie dzikie miejsca:)
Przeczytałam kilka Twoich tekstów o Islandii ten zostawiając na koniec. I wiesz co? Zazdroszczę Ci! Ale tak w pozytywnym słowa znaczeniu 😉 Islandia skradła moje serce w zeszłym roku. Staram się dwa razy nie wracać w to samo miejsce, ale kraj ten traktuję jako wyjątek od reguły. Chętnie wrócę tam jeszcze wiele razy! Coraz częściej myslę też o tym, żeby rzucić wszystko i wyjechać w… na Islandię. Niby mam dobrą pracę, ale brakuje mi tej ciszy i spokoju, możliwości zwolnienia tempa, przestrzeni i krajobrazów nieskażonych ludzką ręką. I chociaż islandzkie warunki są chyba raczej ciężkie (ta zmienna pogoda…), to coraz częściej tęsknym wzrokiem podażam na mapie w tym kierunku. Tylko obawiam się jednego – jak wygląda wyspa w sezonie, gdy przeżywa najazd turystów? Masz może w planach wpis na ten temat? Albo coś o swojej pracy, miejscu zamieszkania?
Rozumiem Cię! Ja mam podobnie z Islandią, że kocham tu być, a jednocześnie czuję, że muszę już ruszyć dalej… Spokój i dzika przyroda to coś co mnie uspokaja i sprawia, że jestem szczęśliwa, ale wiadomo wszystko ma swoje wady i zalety. Co do sezonu jest sporo turystów, w bardzo turystycznych miejscach, ale jak się ruszy trochę spoza drogi to bez problemu można odnaleźć spokój. W okolicy mojego miejsca zamieszkania akurat bardzo łatwo być samemu. Mam takie wpisy jak najbardziej w planach więc zapraszam 🙂