Wyobraź sobie, że dorastasz w kraju, gdzie czekasz co roku na nie jednego, ale na trzynastu islandzkich mikołajów…
Nietypowych trzynastu islandzkich Mikołajów, bo potomków trolli. Pierwszy z nich pojawia się już 12 grudnia. Jólasveinar, co można przetłumaczyć jako świąteczni chłopcy, schodzą z gór by odwiedzić dzieci i zostawić im drobne podarki. Każde dziecko, powinno więc pamiętać o wystawieniu swoich butów na parapet sypialnianego okna, by rano odebrać drobny upominek- łakocie bądź ziemniaka. A więc każdy młody przezorny Islandczyk, będzie w tym okresie grzeczny. Trolle zaczynają wracać pojedynczo do swoich domów w górach, w kolejności w jakiej przybyli 25 grudnia, a ostatni z nich 6 stycznia. Wtedy też kończą się Święta Bożego Narodzenia. Jakby tego było mało, oprócz 13 trolli istnieje także świąteczny kot. Kot ten ma na celu straszenie dzieci, zjada je ponoć, jeśli podczas świąt nie założą nowego ubrania. Ponoć czasem zjada też dorosłych…
Obrazki pochodzą z książki Briana Pilkingtona The Yule Lads
12 grudnia przychodzi Stekkjastaur. Jest wyjątkowo złośliwy. Ma nogi z drewna i dokucza owcom.
13 grudnia pojawia się Giljagaur. Ukrywa się w oborze dla krów i spija piankę ze świeżego mleka.
14 grudnia pojawia się trzeci troll Stúfur. Krótki, to jego przydomek. Lubi wylizywać przypalone patelnie.
15 grudnia pojawia się Þvörusleikir, liżący drewniane łyżki.
16 grudnia czas na Pottasleikira, czyli liżącego garnki, wyjada resztki pozostałego jedzenia.
17 grudnia przychodzi Askasleikir, on z kolei specjalizuje się w wylizywaniu resztek z misek.
18 grudnia w nocy Hurðaskellir zacznie utrudniać nam spokojny sen trzaskając drzwiami.
19 grudnia pora na Skyrgámura. Zakrada się do zapasów skyra (islandzki jogurt) i wyjada je bezczelnie.
20 grudnia do bandy dołącza Bjúgnakrækir. Kradnie on kiełbaski, najlepiej mu smakują te wędzone.
21 grudnia przychodzi Gluggagægir. Podglądacz, wypatruje w oknach wartościowych rzeczy, żeby potem je ukraść. Dzieci powinny schować z widoku swoje ulubione zabawki!
22 grudnia dołącza do swoich kolegów Gáttaþefur. Ma on wielki nos i wywąchuje świeże wypieki. Ciasta i pieczywo, a w szczególności uwielbia islandzki świąteczny chlebek- Laufabrauð.
23 grudnia pojawia się przedostatni troll Ketkrókur. On za pomocą haka kradnie świąteczne wędzonki.
24 grudnia zjawia się ostatni Kertasníkir. On z kolei żywi się woskiem ze skradzionych świeczek.
I jak Wam spodobała się ta historia? Nadal narzekacie na świąteczne przygotowania? A co mają powiedzieć Islandczycy, gdy trzynastu nicponiów skutecznie uprzykrza im trzynaście przedświątecznych dni…
Tutaj przeczytacie więcej o islandzkich tradycjach
9 komentarzy
Czego to ludzie nie wymyślą, żeby usprawiedliwić ogołocenie lodówki ze świątecznych przysmaków 😉
Ale żeby straszyć dzieci kotem…. to trzeba być baaardzo złym człowiekiem 🙂
Bardzo podobają mi się obrazki, mniej opisy wszystkich, dość obrzydliwych czynności. 😉 Ale miło poznać Święta od innej bardziej egzotycznej strony.
Super wpis. Nie wiedziałem o 13 Mikołowych trollach. Þvörusleikir to wyjątkowy oblech
Świąteczny kot! Jak cudownie! Trolle, choć przynoszą łakocie, jakoś nie zdobyły mojej sympatii, ale kot, to co innego! 😀
Świąteczny kot! Jak cudownie!!! Trolle, choć przynoszą łakocie, jakoś nie zdobyły mojej sympatii, ale kot, to co innego! 😀
Bardzo ciekawy wpis, lubię takie świąteczne ciekawostki. Super, że nasz świat jest tak różnorodny.
Cudowne! I o ile bardziej magicznedla dzieci <3 Sama bym chętnie przygarnęła taką książkę 🙂
No proszę, jaki wysyp Mikołajów, inaczej niż u nas, ale jakże ciekawie. 🙂
Haha co kolekcja uroczych degeneratów. Swoją drogą w specjalizacjach tych ludzików widać strach dawnych mieszkańców. Co można stracić, czego pilnować albo co utrudnia codzienne życie. Dobrze, że w Polsce nasz świąteczny Gwiazdor jest grzeczny.