Wyspiarskie życie i 3 miesiące ciszy

Wyspiarskie życie, wiatr, deszcz i zimowa ciemność

no i cisza…

A z ciszą to jest tak, że im dłużej ona trwa tym ciężej ją przerwać.

No i trochę zapomniałam, że lubię pisać.

Wyspiarskie życie

W 2018 dużo się działo wbrew pozorom w moim życiu. Kolejna przeprowadzka, nowa praca. Po 9 latach odkąd zaczęłam prawo jazdy nareszcie je ukończyłam. Kupiłam auto i przeniosłam swoje życie w nieznane.

Znalazłam pracę, którą uwielbiam, o tym czym się zajmuję niebawem więcej. Ale mogę Wam powiedzieć, że Islandia widziana z góry zabierze Was do innego świata.

W dodatku mieszkam przy samym Parku Narodowym, więc lato spędziłam wędrując po szlakach tak jak lubię.

Wyspiarskie życie brzmi tak egzotycznie i przynosi skojarzenie z palmami, słońcem i hamakiem. Jednak mam tu na myśli historie z wyspy położonej na granicy Atlantyku i Oceanu Arktycznego. Więc palemki muszą zniknąć z Waszej głowy, a hamak to mam ostatnio w pokoju- namiastka lata.

Wyspiarskie życie i 3 miesiące ciszy

Przez jeden tydzień z każdego z ostatnich trzech miesięcy żyłam w innej strefie czasowej. Co przełożyło się na moją aktywność w sferze online i ogólne niedospanie.

Ale jest co opowiadać dlatego niebawem możecie spodziewać się historii nie tylko z krainy ognia i lodu ale także z Kaliforni i Las Vegas, Kanady oraz Nowego Yorku.

Islandzka pogoda ostatnio nie rozpieszcza. Leniwe słońce budzi się zdecydowanie za późno, a po kilku godzinach znów znika. Ciemność, wiatr i deszcz te czynniki zdecydowanie przemawiają za wieczorami z książką pod kocykiem…

Plany na 2019?

Mniej planów, więcej działań 🙂

Pozdrawiam z sennej Islandii.

Pozostałe historie z krainy lodu